5 Ağustos 2008 Salı

Hayat şartları

Evet.. Her zaman ki gibi.Yalnızlık yine kapımı çalıyor.Saat bir olmuş... Normalde yatıp,rüyamda annemi görmek için dua etmem lazım ama uyuyamıyorum.Beynimi kemiren o kadar çok şey var ki..Acaba şimdi napıyordur diye düşünmekten alamıyorum kendimi.Belki yatmıştır,belki de kapının önündeki yavru kediyi seviyordur.Ama eminim birileri bizim için kötülük düşünüyordur.
Hastalıkta ikimizin hayatından çok şey alıp götürdü.Zaten herşeyin başı o olmadı mı güzel annem?Olsun...Hayatta birbirimizden başka kimseye ihtiyacımız yok. Güzel günler bizi bekler güzel annem...